No, još 30-tih godina prošlog veka, pojavio se film koji je trajao desetak minuta i prikazivao analni odnos dve osobe: viteza i dame koja se na kraju prikaže spreda i saznajemo da je reč o muškarcu. Oba predstojeća rata nisu pogodovala razvoju gej pornografije kao ni godine nakon njih – svet je fokusiran na jačanje nuklearne, heteroseksualne porodice.
Američki zakon je zabranjivao prikazivanje nagog ženskog tela u eksplicitnim pozama, ali ne i muškog. Ovu mogućnost iskoristio je gej fotograf Bob Mizer, osnovao firmu „Athletic Model Guild“ i počeo da objavljuje magazine sa homoerotskim fotografijama atletski građenih muškaraca.
Seksualna revolucija 60-tih donosi liberalnije zakone, pa se materijali pornografskog sadržaja lakše rasprostranjuju. Američka državna pošta dozvoljava distribuciju časopisa i filmova sa muškom golotinjom, pa gej pornografija počinje da hvata svoj zamah.
70-tih, paralelno sa društvenim oslobađanjem, produkcije plasiraju filmove koji prikazuju seks na popularnim gej okupljalištima: saunama, plažama ili seks-klubovima.
80-te godine su važan tranzicioni period za celokupnu porno industriju. Pojavom video traka, distribucija filmova postaje jednostavna, a cena dostupna. U ovom periodu ustaljuje se matrica gej pornića: akteri se sretnu, razmene nekoliko rečenica, slede oralni i analni seks, a kraj filma obeležavaju prizori ejakulacije. Glumci u filmovima su mladići do 25 godina, vižljaste građe, u suprotnost sa krupnim, maljavim muškarcima iz filmova sedamdesetih. Tokom osamdesetih javlja se podela na „aktivne“ i „pasivne“ uloge. Mnoge od „aktivnih“ rola tumače heteroseksualni muškarci koji uloge prihvataju zbog novca. Upravo zato, filmovi iz ovog perioda lišeni su drugog odnosa osim seksualnog.
Tokom 90-tih u industriju gej pornografije ulazi Kristen Bjorn, bivši porno glumac i umetnički fotograf, koji postavlja visoke standarde u produkciji. Bjorn dosta pažnje posvećuje glumcima, što doprinosi većem stepenu uverljivosti. 90-te je obeležio i fenomen fokusiranog porno tržišta, koje nije zaobišlo ni gej scenu. Producenti se usmeravaju na specifične potrebe: amaterska pornografija, vojska, vezivanje, brutalni seks, orgije, mršavi, debeli, transeksualci, kao i filmovi u kojima se prikazuju određeni fetiši, zapljusnuli su police videoteka. Gej pornografija je 90-tih godina prerasla u subkulturu: definišu se produkcije, stvaraju klubovi, pojavljuju prve velike gej porno zvezde.
Kontroverze koje okružuju gej pornografiju su brojne. Dok neki tvrde da je ona nasilna i loše utiče na izgradnju seksualnih stavova, mnogi se slažu da je gej pornografija polje identifikacije. Sa druge strane, formirana su brojna udruženja koja se zalažu za sankcionisanje gej pornografije, pod opravdanjem da ona širi nastranost, ali i da ova grana pornografije „podstiče adolescente da postanu homoseksualci“. Protiv gej pornografije je i konzervativniji deo boraca za prava seksualnih manjina. Oni tvrde da gej pornografija učvršćuje stereotipe prema gej populaciji. Statistike tvrde suprotno – 58% gej i biseksualnih muškaraca koji koriste Internet, konzumira porno sadržaje bar tri puta nedeljno.
skinuto sa sajta
Sajt
